شرکت با مسئولیت محدود ، دارای سرمایه احتیاطی خواهد بود و برای این منظور ، لازم است که هر ساله ، لااقل یک بیستم از سود خالص شرکت به عنوان سرمایه مزبور ، موضوع شود .

همین که مبلغ سرمایه احتیاطی به یک دهم سرمایه شرکت رسید ، موضوع کردن ( کسر و برداشت ) این مقدار اختیاری است .

سرمایه احتیاطی یا اندوخته قانونی

ادر صورت وارد آمدن زیان به شرکت ، این امر باعث بوجود آمدن ناراحتی موقت و نگرانی بین شرکاء خواهد شد.

در این صورت بنابه قوانین اصلاحی که در قانون تجارت وجود دارد، در ماده 140 سرمایه دیگری نیز به نام اندوخته قانونی پیش بینی شده که در آن هیئت مدیره شرکت را ملزم کرده هزینه صدی پنج از سود خالص حاصله در شرکت را برای اندوخته قانونی ارائه کنند که در خود شرکت به حساب مخصوصی نگهداری شود.

لزوم هیئت مدیره تا موقعی است که این اندوخته مساوی با یک دهم سرمایه اصلی شرکت گردد و اضافه بر آن را قانون به اختیار شرکت گذاشته است.

اندوخته قانونی از موارد لازم و مورد احتیاج شرکت است زیرا در صورتی که زیانی حاصل شود که برای جبران آن احتیاج به پولی باشد ممکن است از آن استفاده شود.

در کشورهای اروپایی به اندوخته قانونی ( سرمایه احتیاطی ) اهمیت خاصی دارد و چند نوع سرمایه اضافی از منافع تشکیل می دهند به نام سرمایه احتیاطی و سرمایه ذخیره و غیره.