وظایف مدیر عامل موفق

وظایف مدیر عامل

بالاترین مدیر اجرایی در یک شرکت مدیرعامل می باشد که وظایف مدیر عامل آن توسعه استراتژی های سطح بالا، تصمیم گیری های مهم و اساسی شرکت، مدیریت کل عملیات و منابع شرکت و عمل نمودن تحت عنوان نقطه اصلی ارتباط بین هیئت مدیره و عملیات شرکت می باشد.

از مهم ترین و با اهمیت ترین وظایف مدیر عامل بینش راهبردی می باشد. در نوع فعالیت های مدیرعامل اندازه سازمان و شرکت هم تاثیرگذاری زیادی دارد.از نظر درجه بندی شغلی مدیرعامل بالاترین درجه شغلی می باشد. برای مدیرعامل شرکتها، شرح شغلی و وظایف مدیر عامل به صورت روزانه متمایز می باشد.

برای شرح وظایف مدیر عامل باید به نظارت و مسئولیت همه اجزا و قسمت های سازمان از دیگر اشاره کنیم که از مهم ترین اقدامات به حساب می آید.

مدیرعامل باید به منظور این موضوع اطمینان داشته باشد که به رهبری سازمان و محیط رقابتی داخلی و خارجی به طور کامل واقف می باشد و فرصت های پیشرفت و توسعه و مشتریان و بازارها را به خوبی می شناسد و با پیشرفت صنایع جدید و استانداردها آشنایی کامل دارد.

در نهادهای دولتی هم مدیرعامل وظیفه مدیریت سازمان و یا واحدی از قسمت های گوناگون دایره های دولتی را اداره می نماید و بایستی در خصوص فعالیت های خود به نماینده دولت همانند فرماندار و گزارش دهد.از جانب هیئت مدیره مدیرعامل اختیارات خود را کسب می نماید.

این امکان وجود دارد که مدیرعامل صاحب کسب و کار و فعالیت هم باشد و آن را راه اندازی نموده باشد.به همین دلیل به منظور کسب و کار ضمانتی جدی از طرف مدیرعامل خواهد بود و یا این امکان وجود دارد که مدیرعامل از سهامداران مجموعه تحت مدیریت خودشان هم باشد.

فرقی هم نمی کند که مدیرعامل هم در جایگاه ریاست فعالیت می کند وهم در جایگاه مدیرعامل. در هر دو صورت مدیریت و فرمان کلی وظیفه مدیرعامل می باشد و مطابق نیازهای سازمان بابد امور مختلف را مدیریت کند. به موجب همین امر وظایف مدیر عامل از نهادی به نهاد دیگر متفاوت می باشد.

ثبت بین الملل آماده ارائه خدمات ثبتی می باشد. بنابراین می توانید با کارشناسان ثبت بین الملل تماس بگیرید و کلیه امور ثبتی خود را به مشاوران و کارشناسان ثبت بین الملل بسپارید.

مدیران شرکت

شرکت حتماً باید یک مدیر داشته باشد . ولی تعداد آنها می تواند دو یا چند نفر نیز باشد . انتخاب و تعیین مدیر و مدیران ، با شرکاء است . مدیر شرکت ممکن است از شرکاء یا از غیر شرکاء باشد .

هرگاه تعداد مدیران دو یا بیشتر باشد ، ممکن است یک یا برخی از آنها از میان شرکاء و برخی دیگر از غیر آنها انتخاب شوند . از بیان فوق قانون تجارت می توان استنباط کرد که ، در تعیین مدیر و مدیران شرکت اتفاق آراء لازم نیست و این امر می تواند با اکثریت آراء شرکاء به عمل آید.

در هر حال ، تعداد مدیران و طریق انتخاب مدیر و مدیران شرکت را ، اساسنامه مقرر می دارد .

تعیین مدیر و مدیران ، باید مقارن تشکیل شرکت و قبل از تقاضای ثبت آن به عمل آید. زیرا همان طور که ( شماره 640 ) گفته شد ، یکی از مدارکی که لازم است ،برای ثبت شرکت ، به همراه تقاضانامه ، به مرجع ثبت داده شود، نوشته ای است به امضای مدیر شرکت ، حاکی از پرداخت تمام سرمایه غیر نقدی با تعیین قیمت آنها و این امر ف همان طور که معلوم است ، وجود مدیر شرکت را ایجاب می کند.

قانون تجارت ، در عزل مدیر و  مدیران شرکت ، بیانی ندارد . ولی باید گفت که اصولاً شرکاء می توانند مدیر و مدیران شرکت را عزل نمایند. ترتیب عزل را که به اتفاق آراء یا به اکثریت آراء شرکاء باشد ، اساسنامه تعیین خواهد کرد.

هرگاه یکی از شرکاء ، عزل مدیر شرکت را خواستار شود و اساسنامه عزل مدیر را پیش بینی نکرده و یا اتفاق آراء یا اکثریتی که اساسنامه برای عزل مدیر تعیین کرده است ، حاصل نشود ، و وجود مدیر مذکور موجب سوء جریان امور در شرکت باشد ، به نظر می رسد شریک مزبور می تواند با ارائه دلایل موجه برای این امر ، انحلال شرکت را از دادگاه درخواست نماید .

مدیر و مدیران شرکت می توانند استعفاء دهند. در این صورت لازم است که جانشین آنها توسط شرکاء ، طبق اساسنامه ، تعیین گردد . اسامی مدیر و مدیران جدید ، باید بلافاصله به مرجع ثبت ، جهت ثبت و انتشار ، اعلام شود.

قوانین مربوط به اختیارات و مسئولیت مدیران

شرکت حتماً باید یک مدیر داشته باشد. ولی تع داد آنها می تواند دو یا چند نفر نیز باشد. انتخاب و تعیین مدیر و مدیران، با شرکاء است. مدیر شرکت ممکن است از شرکاء یا از غیر شرکاء باشد. هرگاه تعداد مدیران دو یا بیشتر باشد، ممکن است یک یا برخی از آنها از میان شرکاء و برخی دیگر از غیر آنها انتخاب شوند.

از بیان فوق قانون تجارت می توان استنباط کرد که، در تعیین مدیر و مدیران شرکت اتفاق آراء لازم نیست و این امر می تواند با اکثریت آراء شرکاء به عمل آید. در هر حال، تعداد مدیران و طریق انتخاب مدیر و مدیران شرکت را،  اساسنامه مقرر می دارد.

تعیین مدیر و مدیران، باید مقارن تشکیل شرکت و قبل از تقاضای ثبت آن به عمل آید. زیرا همان طور که ( شماره 640 ) گفته شد ، یکی از مدارکی که لازم است ،برای ثبت شرکت، به همراه تقاضانامه، به مرجع ثبت داده شود، نوشته ای است به امضای مدیر شرکت، حاکی از پرداخت تمام سرمایه غیر نقدی با تعیین قیمت آنها و این امر ف همان طور که معلوم است، وجود مدیر شرکت را ایجاب می کند.

قانون تجارت ، در عزل مدیر و  مدیران شرکت، بیانی ندارد. ولی باید گفت که اصولاً شرکاء می توانند مدیر و مدیران شرکت را عزل نمایند. ترتیب عزل را که به اتفاق آراء یا به اکثریت آراء شرکاء باشد، اساسنامه تعیین خواهد کرد. هرگاه یکی از شرکاء، عزل مدیر شرکت را خواستار شود و اساسنامه عزل مدیر را پیش بینی نکرده و یا اتفاق آراء یا اکثریتی که اساسنامه برای عزل مدیر تعیین کرده است، حاصل نشود و وجود مدیر مذکور موجب سوء جریان امور در شرکت باشد ، به نظر می رسد شریک مزبور می تواند با ارائه دلایل موجه برای این امر، انحلال شرکت را از دادگاه درخواست نماید.

شرح وظایف مدیر عامل و هیات مدیره

مدیر و مدیران شرکت، دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره شرکت و نمایندگی آن خواهند بود. در محدود کردن اختیارات مدیران شرکت تضامنی و شرکت نسبی قانون تجارت بیانی ندارد.

در سکوت آن می توان  گفت اساسنامه یا شرکاء می توانند اختیارات مدیران را محدود کند . همچنین می توان گفت که، این محدودیت در رابطه مدیران و شرکاء معتبر است. ولی در مقابل اشخاص ثالث، به شرطی معتبر خواهد بود که، از طرف مرجع ثبت، ضمن انتشار خلاصه اساسنامه در موقع ثبت شرکت یا بعداً برای اطلاع عمومی منتشر گردد.

در غیر این صورت مدیران دارای اختیارات کامل محسوب شده و معاملاتی که خارج از اختیارات خود انجام می دهند، معتبر بوده و خساراتی که از این معاملات متوجه شرکت می شود، بر عهده مدیران مزبور خواهد بود.

همچنین می توان گفت هرگاه اختیارات مدیران به وسیله اساسنامه یا تصمیم شرکاء محدود گردد، این محدودیت فقط از لحاظ روابط بین شرکاء و مدیران شرکت دارای اعتبار است و در برابر اشخاص ثالث بی اعتبار و کان لم یکن خواهد بود.

بنابراین هرگاه مدیران معامله ای نمایند که از حدود اختیارات آنها خارج باشد ، چنین معامله ای معتبر بوده و شرکاء حق ندارند برای غیر معتبر بودن آن، به محدودیت اختیارات مدیران شرکت استناد نمایند.

در صورتی  که، بر اثر انجام چنین معامله ای، خساراتی به شرکت متوجه گردد، مدیران به جبران آن ملزم خواهند بود. به نظر می رسد که نظر اخیر با عنایت بر این  که خصوصیت شرکت نسبی و بخصوص شرکت تضامنی، اعتماد به ظاهر را ایجاب می کند با وضع آنها مناسبت بیشتری داشته باشد.

در غیر این صورت اعتماد به ظاهر شرکت تضامنی و شرکت نسبی، متزلزل گردیده و هر معامله کننده ای با آنها، مجبور خواهد بود که برای اطلاع از حدود اختیارات مدیران شرکت، قبلاً به اساسنامه یا تصمیمات شرکاء مراجعه  کند و این امری است که در مقبول و مطبوع بودن آن می توان تردید کرد.

مدت زمان تصدی مدیر عامل

مدت مدیریت مدیرعامل را هیأت  مدیره تعیین می کند. ولی در موردی که مدیرعامل عضو هیأت مدیره باشد، مدت مدیرعامل بودن وی، نباید از مدتی که از عضویت او در هیأت مدیره باقی مانده است بیشتر باشد.

بنابراین هیأت مدیره می تواند مدت مدیریت چنین  مدیرعاملی را کمتر از مدت باقیمانده مزبور یا حداکثر برابر آن تعیین نماید. در غیر این مورد ظاهراً محدودیتی برای مدت دوره مدیرعاملی مشاهده نمی شود و هیأت مدیره در تعیین آن آزاد است. ولی در هر صورت مدیرعامل قابل عزل می باشد و هیأت مدیره در هر موقع می تواند وی را عزل کند.

عزل مدیرعامل، مانند انتخاب وی با اکثریت آراء حاضران در جلسه رسمی هیأت مدیره صورت می گیرد.

در علت این امر که نباید مدت مدیریت مدیرعاملی که عضو هیأت مدیره هست، از مدت باقیمانده عضویت وی در هیأت مدیره بیشتر باشد، شاید بتوان  گفت که قانون، بدین وسیله خواسته است از طولانی تعیین شدن بی جهت مدت دوره مدیریت مدیر عاملی که عضو هیأت مدیره هست و احیاناً می تواند با اعمال نفوذ یا جلب نظر مساعد اکثریت هیأت مدیره، موجبات آن را فراهم نماید، جلوگیری کند.

یادآوری می شود که در جلسه ای که قرار است در آن انتخاب یکی از اعضای هیأت مدیره به سمت مدیرعامل شرکت مطرح گردد، طبیعتاً، چون منع قانونی وجود ندارد، عضو مزبور حق حضور و حق رأی خواهد داشت و می تواند به نفع خود رأی دهد.