خانم نیکوکار
خانم جهانی
خانم گرامی
خانم رسولی
خانم لطفی
خانم کریمی
حق رای بین شرکا در شرکت
حقوق ناشی از رای شرکا در شرکت: «هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای حق رأی می باشد، مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد». بدین قرار، نسبت سهم الشرکه هر یک به کل سرمایه شرکت، میزان حق رأی وی را تعیین می کند.
لیکن در این مورد نیز، مانند اکثریت لازم برای تصمیم گیری یا تغییر اساسنامه، مقررات قانون، آمره نیست و اساسنامه می تواند در حق رأی شرکاء، نسبت مذکور را ملحوظ نداشته و در مورد آن ترتیب دیگری را اعمال کند.
مثلاً به همه شرکاء بدون در نظر گرفتن مقدار سهم الشرکه آنها، حق رأی برابر مقرر دارد یا برای احد از آنان، علی رغم داشتن سهم الشرکه کمتر از دیگران، پنجاه درصد آراء را منظور نماید.
«هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای حق رأی می باشد، مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد».
بدین قرار، نسبت سهم الشرکه هر یک به کل سرمایه شرکت، میزان حق رأی وی را تعیین می کند. لیکن در این مورد نیز، مانند اکثریت لازم برای تصمیم گیری یا تغییر اساسنامه، مقررات قانون، آمره نیست و اساسنامه می تواند در حق رأی شرکاء، نسبت مذکور را ملحوظ نداشته و در مورد آن ترتیب دیگری را اعمال کند.
قواعد مربوط به حق رأی شرکاء و اکثریت لازم برای اخذ تصمیم
قانون تجارت، در خصوص میزان حق رأی شرکاء شرکت تضامنی یا شرکت نسبی، بیان صریحی ندارد. بنا به قاعده کلی، می توان گفت که حق رأی شرکاء در هر دو شرکت، به نسبت سرمایه آنها خواهد بود. لیکن شرکت نامه یا اساسنامه می تواند ترتیب دیگری را تعیین کند. مثلاً می تواند به شریکی که سرمایه کمتری دارد، حق رأی بیشتری قایل شود.
قانون تجارت ،درباره اخذ تصمیم شرکاء اکثریتی را مقرر نمی کند. ولی مواردی از قبیل تقویم سهم الشرکه های غیرنقدی، انتقال سهم الشرکه، تبدیل شرکت به شرکت سهامی، انحلال شرکت قبل از موعد را به رضایت همه شرکاء یعنی به اتفاق آراء آنها موکول می نماید.
به طور کلی می توان گفت، جز در مواردی از جمله موارد مزبور، که قانون تجارت صریحاً اتفاق آراء شرکاء را لازم دانست، در سایر موارد اخذ تصمیم به اکثریت مطلق آراء شرکاء خواهد بود. در هر حال شرکت نامه یا اساسنامه شرکت تضامنی یا شرکتی نسبی ، می تواند برای موارد اخیر، ترتیبی را که برای اخذ تصمیم لازم می داند، تعیین کند.